درک ترکیب مواد فیلم محافظ برای انتخاب روش صحیح دفع ضروری است. این فیلم ممکن است از مواد مختلفی مانند پلی اتیلن (PE) ، پلی پروپیلن (PP) ، پلی وینیل کلرید (PVC) یا انواع دیگر پلاستیک ساخته شود. اگر این ماده پلاستیکی باشد ، توجه به این نکته مهم است که آیا تخریب پذیر است یا غیر تخریب پذیر ، زیرا این امر نشان می دهد که آیا این فیلم می تواند کمپوست شود یا نیاز به بازیافت داشته باشد. در برخی موارد ، فیلم های محافظ با مواد سازگار با محیط زیست طراحی شده اند که می توانند در شرایط طبیعی تجزیه شوند. شناسایی نوع مواد به کاربران کمک می کند تا موثرترین و سازگار با محیط زیست را تعیین کنند.
اگر فیلم محافظ سنگی کانتر از پلاستیک قابل بازیافت ساخته شده است ، به طور معمول می تواند در امکانات بازیافتی که فیلم های پلاستیکی را می پذیرند پردازش شود. با این حال ، بسیاری از برنامه های بازیافت شهرداری محلی فیلم های پلاستیکی را در سطل های بازیافتی حاشیه به دلیل خطرات آلودگی و مشکلات در پردازش نمی پذیرند. بنابراین ، مهم است که فیلم را از سایر مواد جدا کنید و آن را به یک قطره بازیافت فیلم پلاستیکی تعیین شده منتقل کنید. این مراکز بازیافت غالباً دارای زیرساخت هایی برای کنترل صحیح و مجدداً موادی مانند پلی اتیلن یا پلی پروپیلن مورد استفاده در فیلم های محافظ هستند. حتماً فیلم را برای نمادهای بازیافت یا سایر نشانگرها بررسی کنید که نشان می دهد قابل بازیافت است.
در این مورد که فیلم محافظ قابل بازیافت نیست یا از مواد قابل بازیافت ساخته نمی شود ، گزینه بعدی دفع آن به عنوان زباله های عمومی است. فیلم های غیر قابل بازیافت باید با دقت در یک ظرف زباله عمومی قرار بگیرند تا از آلودگی سایر بازیافت ها جلوگیری شود. توصیه می شود در صورت لزوم فیلم را به قطعات کوچکتر برسانید تا اطمینان حاصل شود که به درستی در کیسه های زباله یا سطل زباله قرار می گیرد ، که این امر به جلوگیری از مشکلات در هنگام جمع آوری و پردازش زباله کمک می کند. از آنجا که فیلم های پلاستیکی می توانند صدها سال طول بکشد تا در دفن زباله ها تخریب شود ، کاهش حجم آنها با برش دادن آنها به قطعات کوچکتر می تواند به حداقل رساندن ردپای محیطی طولانی مدت آنها کمک کند.
قبل از دفع ، اطمینان از اینكه فیلم محافظ سنگی از سنگی تمیز و عاری از آلاینده هایی مانند باقیمانده های چسب ، مواد شیمیایی یا بقایای ساختمانی است كه ممكن است در هنگام استفاده از آن چسبیده باشد ، بسیار مهم است. باقیمانده های چسبنده یا مواد شیمیایی از رنگ ، درزگیرها یا مواد تمیز کننده می توانند مانع از بازیافت مواد شوند و آن را برای بازیافت نامناسب و به طور بالقوه باعث آلودگی در جریان بازیافت شوند. برای به حداقل رساندن این امر ، کاربران باید فیلم را از بین ببرند تا چسب های اضافی و خاک را قبل از دفع از بین ببرند. اگر فیلم بیش از حد آلوده شده است ، بهتر است آن را به عنوان زباله های عمومی دفع کنید تا از ورود آلاینده ها در جریان بازیافت جلوگیری شود.
برای فیلم های محافظ زیست تخریب پذیر ، برخی از تولید کنندگان از مواد گیاهی مانند اسید پلیلاکتیک (PLA) یا سایر پلیمرهای تخریب پذیر استفاده می کنند. اگر فیلم محافظ Countertop Rock قابل تجزیه قابل تجزیه یا کمپوست باشد ، کاربران می توانند دستورالعمل های خاص کمپوست را ارائه دهند که توسط سازنده ارائه شده است. مواد تخریب پذیر کمپوست به آنها اجازه می دهد تا به طور طبیعی تجزیه شوند و بدون انتشار آلاینده های مضر به زمین بازگردند. اگر این فیلم به عنوان کمپوست تأیید شود ، می تواند بسته به صدور گواهینامه کمپوست و گزینه های دفع زباله کاربر ، به امکانات کمپوست صنعتی که سیستم های کمپوست یا کمپوست در مقیاس بزرگتر را کنترل می کنند ، اضافه شود. همیشه علائم صدور گواهینامه مانند "کمپوست" یا "کمپوست خانگی" را بررسی کنید تا تأیید کنید که این ماده با خیال راحت کمپوست می شود .